Aktualności

rozwoj_osobisty_2jpg
To, w jaki sposób postrzegamy własne zdrowie, jest głównym czynnikiem oddziałującym na zachowania, które podejmujemy w związku z zachorowaniem - w tym działania nastawione na zmianę stanu zdrowia. Potencjał, kompetencje oraz kontekst życia człowieka, sprawiają, że zdrowie staje się zasobem. W efekcie umożliwia wszechstronny rozwój osoby, pozwalając na podejmowanie aktualnych wyzwań.

Psychologia zdrowia

Psychologię zdrowia można określić jako zastosowanie wiedzy psychologicznej do zagadnień zdrowia, choroby oraz społecznego wsparcia zdrowotnego. Zajmuje się ona problematyką promocji zdrowego stylu życia i utrzymywania zdrowia, a także radzeniem sobie w sytuacji choroby.
 
 

Psychologia zdrowia obejmuje, między innymi, pracę z klientem w obszarze:

  • profilaktyki zdrowia psychicznego i fizycznego,
  • redukcji stresu,
  • zmiany nawyków żywieniowych,
  • wsparcia w podejmowaniu aktywności fizycznej,
  • realizacji celów zdrowotnych,
  • wsparcia z zakresu zarządzania sobą w chorobie,
  • wsparcia osób chorujących i ich bliskich,
  • podnoszenia jakości życia w chorobach przewlekłych,
  • wypalenia zawodowego.
 

Rozwój osobisty

Przełam wewnętrzne bariery!

Podczas sesji rozwojowych, klient koncentruje się wokół definiowania i osiągania konkretnych, postawionych przed sobą celów. Przy wsparciu trenera rozwoju osobistego (coacha), szuka rozwiązań oraz nowych strategii myślenia i działania.

Rozwój osobisty przeznaczony jest dla osób, które chcą realizować swoje cele, rozwijać umiejętności oraz podejmować wyzwania.

Proces rozwoju osobistego, jest procesem pomagania człowiekowi w każdym obszarze jego życia. To skuteczny sposób wydobywania mocnych stron osoby, odkrywania i wzmacniania zasobów, a także zwiększania efektywności oraz podnoszenia jakości własnego życia.

Stosowanie wiedzy i metod psychologicznych w procesie rozwoju osobistego, sprawia, że jest on realną pomocą w pokonywaniu wewnętrznych barier, przekonań i budowaniu wszystkiego tego, co popycha do zmiany i rozwoju.

 

Rozwój osobisty obejmuje, między innymi, pracę z klientem w obszarze:

  • przeprowadzania przez zmiany,
  • dążenia do osiągnięcia wyznaczonego celu,
  • podejmowania decyzji,
  • ustalania priorytetów,
  • zarządzania czasem,
  • kompetencji społecznych (np. asertywności, komunikacji),
  • budowania pewności siebie,
  • budowania motywacji,
  • rozwoju zawodowego.
     


    Psychoterapia

    Jest metodą leczenia, która służy do usunięcia cierpienia pacjenta wynikającego z przykrych stanów emocjonalnych i objawów, bądź z niemożliwości wpływania na swoje życie.
    Jest procesem, w którym stosowane przez terapeutę oddziaływania wspierają pacjenta m.in. w odzyskaniu zrozumienia własnych przeżyć, przyczyn nieskutecznych zachowań oraz nauce kontroli nad własnym życiem.
    Psychoterapia jest relacją, miejscem i okazją do wzbudzania uczuć pacjenta, jest działaniem świadomym i planowanym. Jest tworzeniem warunków umożliwiających Pacjentowi rozpoznanie własnych potrzeb, sensu własnego życia i sposobów radzenia sobie z uciążliwościami. Jej efekty zależą m.in. od wyboru rodzaju zmian jakie powinny nastąpić oraz wyboru sposobu ich osiągnięcia. Różne koncepcje psychoterapeutyczne proponują różne rodzaje zmian. Psychoterapia w modelu integracyjnym pozwala na korzystanie z metod różnych koncepcji dostosowując je do indywidualnych potrzeb Pacjenta.
    Psychoterapia NIE polega na naprawianiu czegoś co zostało uszkodzone, ale na dotarciu do naturalnych właściwości rozwoju, na wzmocnieniu mocnych stron osoby i zminimalizowaniu efektów słabszych stron, na budowaniu możliwości i rozwiązań, będących podstawą w procesie zdrowienia.
    Psychoterapia może być również metodą pomocniczą w leczeniu innych chorób (np. somatycznych), jak i wsparciem w rozwoju osobowości, w radzeniu sobie w aktualnych, trudnych sytuacjach czy w realizacji określonych przez osobę celów.


    Psychoterapia indywidualna obejmuje, między innymi, pracę z pacjentem w obszarze:

    • zaburzeń nastroju (np. depresja),
    • zaburzeń psychosomatycznych (np. przewlekłe bóle),
    • zaburzeń lękowych (np. nerwice, fobie),
    • zaburzeń wynikających ze stresu (np. PTSD)
    • zaburzeń o podłożu somatycznym (wynikających z chorób somatycznych),
    • zaburzeń osobowości,
    • zaburzeń snu,
    • kryzysów życiowych,
    • kryzysów emocjonalnych.